بررسی فنی و اقتصادی استفاده ازدورریز پسماندهای شهر تهران به عنوان سوخت کوره‌های سیمان

زمینه و هدف: روزانه 7500 تن پسماند جامد شهری در تهران تولید و پس از پردازش، 4000 تن آن­ها بعنوان دورریز باقی می­ماند. استفاده مجدد از پسماند برای حفظ منابع و کاهش آلودگی­های زیست محیطی ضروری است. هدف این مقاله بررسی امکان فنی و اقتصادی استفاده از دورریز پسماندهای تهران در کوره­های سیمان است. روش بررسی: مقدار دورریزهای پسماند از سازمان مدیریت پسماند اخذ و ارزش حرارتی آن­ها با فرمول Dulong محاسبه شد. سپس مشخصات فیزیکی و شیمیایی دورریزها به کمک تحلیل­های نهایی به دست آمد. در نهایت، هزینه تولید یک تن کلینکر با مصرف سوخت گاز ، مازوت و پسماند، همچنین هزینه­های صرفه­جویی شده با مصرف پسماند در کوره شماره 8 کارخانه سیمان تهران نیز محاسبه شد. یافته‌ها: دورریز پسماندهای تهران با فرمول شیمیایی 07/0NS32O107H71C دارای 72/24% رطوبت،21% خاکستر و MJ/kg 6/23-4/21 ارزش حرارتی است. بنابراین می­توان tons/day 54/3613 سوخت پسماند با ارزش حرارتی MJ/kg 63/19 و 20% رطوبت تولید کرد. همچنین جایگزینی 10% از ارزش حرارتی مورد نیاز کوره 8 کارخانه سیمان تهران با سوخت پسماند به جای مازوت سالانه 16/4 میلیارد ریال درآمد و 6/282 میلیون ریال صرفه­جویی در هزینه دفن پسماند دارد. بحث و نتیجه‌گیری: مقدار ارزش حرارتی و گوگرد دورریزهای پسماند تهران مطابق الزامات یک سوخت جایگزین است؛اما کاهش مقدار خاکستر، رطوبت و اندازه پسماند، همچنین افزایش ارزش حرارتی دورریزهای پسماند ضروری است.